عصر قم - ورزش 3 /آرسنالِ آرتتا حالا به تیمی تبدیل شده که از نظر انسجام دفاعی حتی از چلسیِ قهرمان مورینیو هم جلو زده است.
ساختار دفاعی آرسنال در این فصل شباهت و تفاوت‌های جالبی با تیم درخشان ژوزه مورینیو دارد. در این یادداشت مقایسه‌ای انجام شده بین ساختار دفاعی آرسنالِ میکل آرتتا و چلسیِ ژوزه مورینیو در فصل تاریخی 05–2004 ؛ با تمرکز بر عملکرد مدافعان کناری و هافبک‌های دفاعی دو تیم.
در خط دفاع، آرسنالِ فعلی برتری محسوسی نسبت به چلسیِ آن دوران دارد. فول‌بک‌های آرتتا، از جمله تیمبر در سمت راست و کالافیوری در سمت چپ، نقش دوگانه‌ای دارند: در زمان حمله، عرض زمین را حفظ می‌کنند و با نفوذ به یک‌سوم نهایی، فضا را برای وینگرها باز می‌کنند و در دفاع، توانایی بالایی در موقعیت‌های تک‌به‌تک دارند. تصویر مربوط به بازی مقابل نیوکسل نشان می‌دهد تیمبر چطور با زاویه بدن و ایستادن درست، مانع از نفوذ آنتونی گوردون شد. در سمت مقابل، کالافیوری مدافعی تهاجمی و پرانرژی است که گاه به دلیل تمایل زیاد برای پرس بالا مرتکب خطا می‌شود، اما همین ویژگی، خط دفاعی آرسنال را پیش‌رونده و فعال کرده است.
در مقایسه، چلسیِ 05–2004 از فول‌بک‌های سنتی‌تری استفاده می‌کرد؛ بازیکنانی مثل پائولو فریرا، وین بریج و گلن جانسون. آن‌ها گرچه در دفاع مطمئن بودند، اما کمتر در کارهای هجومی مشارکت داشتند و بار حملات بیشتر بر دوش وینگرها بود. در نتیجه، فول‌بک‌های آن تیم به اندازه مدافعان کناری آرسنالِ آرتتا در ساختار هجومی نقش نداشتند.
در میانه میدان هم حضور مارتین زوبیمندی، خرید تابستانی آرسنال از رئال سوسیداد، ترکیب تیم را کامل کرده است. او در کنار دکلن رایس تعادلی ایده‌آل ایجاد کرده است: زوبیمندی عمیق‌تر می‌ایستد و با پیش‌بینی عالی و قطع توپ‌های متعدد، از قلب دفاع محافظت می‌کند، در حالی‌که رایس تحرک بیشتری دارد و در فضاهای کناری و انتقال‌ها فعالیت می‌کند. تصویری از بازی با برنلی نشان می‌دهد که چگونه رایس در لحظه ضدحمله حریف، جای خالی فول‌بک‌ها را پر می‌کند و مانع از شکل‌گیری موقعیت می‌شود.
با این حال، در بخش هافبک دفاعی، چلسیِ مورینیو هنوز یک برتری دارد: کلود ماکه‌له‌له. ستاره فرانسوی آن تیم در واقع ترکیبی از زوبیمندی و رایس بود؛ هم سد دفاعی بود و هم موتور آغاز بازی‌سازی.
بازار
در جمع‌بندی می‌توان گفت اگرچه مقایسه دو تیم از دو دوره متفاوت دشوار است، اما آرسنالِ آرتتا از نظر انسجام و کیفیت دفاعی، ساختاری کامل‌تر از چلسیِ قهرمان 05–2004 دارد. تنها بازیکنی که می‌تواند واقعاً به ترکیب فعلی آرتتا اضافه شود، ماکه‌له‌له افسانه‌ای است، نمادی از تعادل و اقتدار در میانه میدان.
