بزرگنمايي:

عصر قم - رسم است که رجال سیاسی در روزگار پیری به افرادی خردمندتر تبدیل می شوند. این رویه اما بعضی وقت‌ها صادق نیست و گاهی می بینیم که برخی رجال در روزگار پیری دچار عوامزدگی می‌شوند!
- «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم.
7:30 هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
*در پیوست انتقاد این مرجع تقلید باید اشاره کرد که به نظر می رسد حضور در قم و مشهد تبدیل به یک بایسته ذهنی برای برخی از طلاب شده است که رفع این مسئله نیازمند تبیین و توجه از سوی مدیریت حوزه های علمیه و استادان حوزوی است.
در بحث بازگشت طلاب محترم به مواطن خود البته باید به مسئله مهم "معیشت طلاب" نیز توجه کرد.
***
در ابتدای این نامه می خوانیم: مدتی است اخبار نگران‌کننده‌ای از وضعیت سلامتی جناب آقای مهندس میرحسین موسوی و سرکار خانم دکتر زهرا رهنورد در رسانه‌ها منتشر می‌شود. تشدید محدودیت‌ها در ماه‌های اخیر، و به‌خصوص اظهار نگرانی برخی از اعضای خانواده‌ی ایشان در تماس‌های اخیر اینجانب با آنان بر حجم این نگرانی‌ها افزوده است. با توجه به حساسیت افکار عمومی نسبت به وضعیت، بخصوص سلامتی این عزیزانِ در حصر، اقتضای مسئولیت‌پذیری آن است که در اولین فرصت یک تیم پزشکی مجرب و مورد وثوقِ جامعه‌ سلامتی آنان را بررسی کرده، گزارشی دقیق و شفاف از وضعیت سلامت آنان به افکار عمومی ارائه دهند."
آذر منصوری همچنین در این نامه اظهار کرده است: در حصر نگاه داشتن جناب آقای میرحسین موسوی، سرکار خانم زهرا رهنورد و جناب آقای مهدی کروبی به مدت سیزده سال و محروم کردن آنان از حقوق اولیه‌ی شهروندی بدون برگزاری حتی یک جلسه‌ی دادگاه، در تعارض با اصول قانون اساسی قرار دارد و نقض عدالت قضایی است.[2]
*به گواه تمام اسناد، شواهد، تصاویر، بیانیه های محصورین و گفته های نزدیکان آنها؛ حصر این دو نفر صرفا یک مسئله امنیتی است و محصورین در سایر جنبه های زندگی خود با هیچ حصری مواجه نیستند.
مردم ایران در تمام طول سال های پسا فتنه تاکنون تصاویری از حضور خانم رهنورد در بانک برای پیگیری امور مالی خود، دیدارها گعده‌های دوستانه مهدی کروبی، حضور میرحسین موسوی در بیمارستان برای دریافت امکانات درمانی و غیره را شاهد بوده اند.
همچنین است که اگر نظر نظام اسلامی بر حصر در همه جنبه ها بود؛ طبعا بایستی محصورین به زندان منتقل می شدند.
نتیجه دیگری که از این گزاره ها حاصل می شود، اینست که ادعای تشکیک در روند درمانی اینان نیز یک ادعای بی پایه است و محصورین همچون تمام دیگر شهروندان به تمام امکانات درمانی دسترسی دارند و اساسا دلیلی هم برای منع یا مخفی بودن این دسترسی های آنها وجود ندارد. چون خطر آنها صرفا در زمینه سیاسی و امنیتی است نه جنبه های دیگر. و بخشی از این محدودیت‌ها نیز به جهت در امان ماندن آنها از تهدیدات مختلف است.
طنز ماجرا نیز اینجاست که خانم منصوری آشکارترین وظیفه خود که درخواست توبه از فتنه گران محصور است را رها کرده و حتی در نامه ای که ظاهر دلسوزانه دارد نیز به نفع محصورین کاری نکرده است!
این مسئله نشان می دهد که برخی اصلاح طلبان ستادی و بانیان آشوب صرفا تا جایی با محصوران همراه هستند که این چند نفر در جهت مطامع فتنه به درد بخورند و در غیر اینصورت وجود آنها هیچ اهمیتی نخواهد داشت و بلکه مضر خواهد بود. و باز مشخص می شود که دلسوز واقعی اینان نظام اسلامی است که آنها را در حصر کرده و مطالبه توبه دارد نه دوستان مدعی آنها در اردوگاه چپ!
***
کرباسچی: دیگر کاری از دست کسی ساخته نیست!
غلامحسین کرباسچی، دبیر کل سابق حزب کارگزاران به تازگی در اظهاراتی که سایت روزنامه آرمان ملی آنها را منتشر کرد، گفته است: به‌نظر می‌رسد دولت مغز اقتصادی ندارد و از برنامه رئیسی برای اداره کشور تا به امروز اقدام عملی دیده نشده است.
او می افزاید: "شرایط به نحوی است که فرقی ندارد اصلاح‌طلبان بر مسند قدرت باشند یا اصولگرایان، کاری از دست کسی ساخته نیست. اما مقامات مختلف از دولتی‌ها گرفته تا مجلسی‌ها هم اقدامات و اظهاراتی داشتند که مردم را ناراضی کرد."[3]
*حقیقتا سبب تأسف است که شاهدیم یک رجل سیاسی باسابقه؛ به ناگاه اینچنین عوامزده به صحنه می آید و ابراز می دارد که فرقی ندارد چه کسی بر مسند قدرت باشد!
البته دقت شود که نگاه ما به اظهارات کرباسچی یک نگاه خوشبینانه است. اما مردم باید بدانند که حتی در یک قضاوت ساده؛ کرباسچی تفاوتی میان احمدی نژاد و روحانی و رئیسی و اساسا کارنامه دولت ها قائل نیست و برای او مجلس یازدهمی که مصوبات تأثیرگذاری در معیشت مردم دارد با مجلس ماقبل خود هیچ توفیری ندارد!
در اینجا لازم به بیان است که برخی اصلاح طلبان در فضای کنونی در تحیّر قرار گرفته اند و نمی دانند که باید در سمت مشارکت و نجابت قرار گیرند یا اینکه به تأسی از چپ‌های تحریمی به سمت قهر با صندوق رأی و "تحریم انتخابات" حرکت کنند.
تحیّر مورد اشاره آنان را به سخنان شاذ و مواضع بعضا حتی متناقض سوق می دهد.
گفتنیست حزب متبوع کرباسچی، یعنی حزب کارگزاران؛ تا اینجا بنای بر تحریم انتخابات ندارد فلذا موضع کرباسچی در راستای تحیّر اشاره شده قابل تحلیل است.