چاپ

عصر قم - آخرین خبر /دختران ایران نشان دادند که برای کشورشان، نه تنها در روزهای عادی، بلکه در سخت‌ترین لحظات نیز خواهند جنگید.
به گزارش سایت رسمی فدارسیون فوتبال، در روزهایی که ایران هنوز در سوگ فرشته‌های آسمانی‌اش به سر می‌برد که در حملات رژیم صهیونیستی پرپر شدند و داغشان بر دل‌ها باقی مانده، تیم ملی فوتبال زنان ایران با نمایشی غرورآفرین در میدان ورزش، بار دیگر امید، شوق و زندگی را به دل مردم بازگرداند.
آنها در نخستین دیدار از مرحله مقدماتی جام ملت‌های آسیا 2026 موفق شدند با نتیجه قاطع 4-0 مقابل سنگاپور پیروز شوند؛ بردی که تنها یک نتیجه ورزشی نبود، بلکه نمادی از ایستادگی، مقاومت و تداوم حیات بود.
این پیروزی نه فقط به خاطر برد پرگلش اهمیت داشت، بلکه از آن‌ جهت تاریخی شد که به طلسم 12 بازی رسمی بدون برد خاتمه داد. تیم ملی فوتبال زنان ایران پس از 827 روز، دوباره طعم شیرین پیروزی را چشید و با این برد، گام محکمی در مسیر صعود به جام ملت‌های آسیا برداشت.
دختران ایران با انرژی دوچندان، انگیزه‌ای مثال‌زدنی و تعهدی کم‌نظیر پا به میدان گذاشتند. آن‌ها نشان دادند که برای کشورشان، نه تنها در روزهای عادی، بلکه در سخت‌ترین لحظات نیز خواهند جنگید.
سرود ملی که آغازگر بازی بود، با ادای احترام نظامی بازیکنان ایرانی همراه شد؛ حرکتی که نه فقط احترام به پرچم، بلکه نشانه‌ای از پایبندی و وفاداری به خاک وطن بود. این روحیه، در طول نود دقیقه مسابقه نیز نمایان شد، جایی که تیم ملی با ارائه فوتبالی جذاب و حملات دامنه‌دار، در نیمه دوم سه گل دیگر به ثمر رساند و ثابت کرد که برای ایستادن دوباره، نیازی به شرایط ایده‌آل نیست، کافی است دل در گرو ایران داشته باشی.
بازار
در این بازی، مرضیه جعفری سرمربی باتجربه با هدایت هوشمندانه تیم، نشان داد که نسل جدید فوتبال بانوان ایران آماده است تا با اعتماد به نفس بیشتری مسیر موفقیت را ادامه دهد. حالا تیم ایران در دومین بازی خود باید به مصاف بوتان برود، تیمی که پیش‌تر سنگاپور را شکست داده و رقیبی جدی‌تر محسوب می‌شود.
اما دیگر هیچ حریفی برای تیمی که از دل آوار بیرون آمده، تمرین را در سایه جنگ انجام داده و به عشق مردمش می‌جنگد، ترسناک نیست. این برد، فقط یک شروع بود، شروعی پرامید برای آینده‌ای روشن، نه فقط در فوتبال، که در زندگی مردمی که هنوز در جستجوی نورند.
دختران ایران، به میدان بازگشته‌اند؛ با چشمانی پر از اشک و دلی سرشار از امید. آنها فارغ از هر نتیجه‌ای سزاوار تحسین هستند.