چاپ

عصرقم- محمدکاظم واعظ موسوی در خصوص نمونه‌های سوءاستفاده در کلاس‌های ورزشی کودکان اظهار کرد: سوءاستفاده به 3 قسمت روانی، جنسی، عاطفی تقسیم می‌شود. سوءاستفاده عاطفی زمانی محقق می‌شود که بخواهید با ابزار عاطفی فرد را کنترل کنید، همچنین به رفتاری گفته می‌شود که به عزت نفس و بهزیستی روانی فرد آسیب بزند. در ورزش تحقیر، تمسخر، القای احساس گناه، طرد و نادیده گرفتن عنوان سوءاستفاده دارد.

رئیس کمیسیون روانشناسی ورزشی کمیته ملی المپیک، ادامه داد: اولین شکل سوءاستفاده مربیان از بازیکنان انتقاد دائمی است، انتقاد بالقوه نه اما نقد دائم سوءاستفاده است. یکی دیگر شکل‌های این آسیب که توسط مربیان شکل می گیرد شرمنده کردن مکرر بازیکنان است. اگر یک مربی وجود دارد که دغدغه آن رشد بازیکنان نیست باید درمورد شغل خود تجدید نظر کند.

واعظ موسوی؛ سرزنش مکرر، القای احساس گناه و حتی لحن نامناسب در صدا زدن را یکی دیگر از نمونه‌های سوءاستفاده برشمرد و گفت: با سرزنش مکرر نمی‌توان باعث رشد کسی شد.

وی افزود: القای احساس گناه برای بازیکن 21 یا 22 ساله که در اوج شهرت است، تحمل تحقیر و انتظارات بیش‌ از اندازه جامعه را ندارد و به همین دلیل است که در گفت‌وگو با رسانه حرف هایش را می‌زند، زمانی که بازیکن نتواند به مربی پناه ببرد به رسانه پناه می‌برد. قرار است فرزندان با ورزش با تربیت شوند نه اینکه برعکس آن رخ دهد.

رئیس کمیسیون روانشناسی ورزشی کمیته ملی المپیک ادامه داد: دریغ کردن محبت به عنوان مجازات، نمونه‌ای دیگر از سوءاستفاده‌های عاطفی است و این مساله بیشتر در دختران رخ می‌دهد. تیم شکست خورده و مربی با بازیکنان قهر می‌کند.

واعظ موسوی همچنین تهدید مدام، منزوی کردن فرد، بی اعتبارسازی، تحقیر، ناسزاگویی، وابسته‌سازی بازیکنان و مسئولین نپذیرفتن مربی در مساله پیش آمده، از شکل‌های سواستفاده عاطفی برشمرد و گفت: وابسته‌سازی در دو تحقیق در ایران شناخته شده است.

وی افزود: سوءاستفاده بزرگترها پنهان است و آشکار نیست. طبق تحقیقات کانادایی 17 درصد ورزشکاران کانادایی سوءاستفاده روانشناختی را تجربه کردند و زمانی که با افراد بازنشسته صحبت می‌شود این آمار به 23 درصد افزایش می‌یابد، 56 درصد بازیکنان برجسته و در آمریکا 25 تا 75 درصد بازیکنان با سوءاستفاده روانشناختی مواجه شدند و اطلاعات در ایران ناچیز است.

رئیس کمیسیون روانشناسی ورزشی کمیته ملی المپیک ادامه داد: 42 درصد از فوتبالیست‌های نوجوان مازندران در تیم فعلی و 47 درصد در تیم قبلی خود مورد سوءاستفاده عاطفی قرار گرفته‌اند که موجب افسردگی، اختلال در خوردن، کاهش عزت نفس و اضطراب شده است و بازیکنان به علت ترس از اخراج و احترام به مربی در برابر این آسیب سکوت کردند.

واعظ موسوی با تاکید بر اینکه ماهرترین ورزشکاران به انگیز نیاز دارند، بیان کرد: باید نیازهای ورزشکاران برطرف شود، بچه‌ها به تفریح، لذت، احساس ارزشمندی، شکوفایی و نظم و آموزش نیاز دارند. 50 درصد افرادی که در کلاس ورزشی ثبت نام می‌کنند ترم بعد ثبت نام نمی‌کنند اگر لذت ببرند کلاس را ترک می‌کنند؟

وی افزود: همواره آموختیم که موفقیت یعنی برنده شدن و شکست یعنی بازنده شدن که این امر تبعاتی دارد. اگر پیروزی موفقیت باشد از بین 100 نفر به طور طبیعی 3 نفر برنده می‌شوند و اگر بازنده شدن به معنای شکست باشد بسیاری از افراد باید احساس شکست کنند.

رئیس کمیسیون روانشناسی ورزشی کمیته ملی المپیک در خصوص انواع انگیزه بیان کرد: ما دو نوع انگیزه رقابت و پیشرفت داریم که انگیزه پیشرفت یعنی افراد از پیشرفت کردن لذت برده و همه افراد در پی پیشرفت کردن هستند، همه آدم‌ها این انگیزه را دارند و اهمیتی ندارد فرد جلوتر یا عقب تر از ماست.

واعظ موسوی ادامه داد: انگیزه رقابت در ورزش قهرمانی رخ می‌دهد، فقط در مسابقه و ورزش قهرمانی جای دارد و آن را وارد زندگی و تعلیم و تربیت فرزندانمان نکنیم که فرزندان به اجبار خود را با دیگری مقایسه کنند.

وی افزود: فوتبال صددرصد رقابتی در مقابل حریف است ما با خودمان رقابت نداریم. خارج از ورزش این رقابت‌ها موجب به خطر افتادن سلامت روان می‌شود. موفقیت در ذهن و با اراده آغاز می‌شود و کسی مهارت می‌آموزد که تلاش هم داشته باشد.

رئیس کمیسیون روانشناسی ورزشی کمیته ملی المپیک با تاکید بر اینکه مربیان باید انتظارات خود را از بازیکنان بیان کنند، عنوان کرد: در این صورت است که فعالیتی از سوی بازیکنان رخ می‌دهد که انتظارات مربی محقق می‌شود، در واقع فرد در راستای انتظارات شما تلاش می‌کند.

واعظ موسوی ادامه داد: والدین هم نباید بیش از اندازه بر پیروزی تاکید کنند، برد یا باخت چه ارزشی دارد؟ فرزندان را به ورزش هدایت می‌کنیم که تلاشگر تربیت شوند.

وی در خصوص قدرت مربیان، تاکید کرد: زمانی که مربی قدرتمند است و کودک در کلاس قدرت ندارد، این همه اختلاف قدرت سواستفاده ایجاد می‌کند قرار نیست مربی در هر زمینه‌ای صاحب قدرت باشد و بازیکن و خانواده‌اش، هیچ قدرتی نداشته باشند. ورزشکاران گاهی اوقات سوءاستفاده را می‌پذیرند چون والدین می‌پذیرند.

رئیس کمیسیون روانشناسی ورزشی کمیته ملی المپیک ادامه داد: مربیان از همه سوءاستفاده نمی‌کنند افراد دهن‌بین، کمرو و... بیشتر مورد این آسیب قرار می‌گیرند و افرادی که شخصا دچار سواستفاده شده‌اند و اختلالات روانی دارند دست به سواستفاده از دیگران می‌زنند.

واعظ موسوی با تاکید بر اینکه والدین حق دارند که از کیفیت مربی جویا شوند، بیان کرد: اگر والدین کودک را به مربی می‌سپارند درمورد کیفیت کار آن مربی لازم است که آگاه شوند.

وی در نهایت تاکید کرد: والدین منت حمایت از فرزندان خود را نگذاشته، او را با دیگران مقایسه نکنند، انتظار نتیجه نداشته و در هنگام مسابقه برای او مربی‌گری نکنید و فقط فرد را تشویق کنید.