بزرگنمايي:

عصر قم - ایسنا / اردوهای پیش‌فصل اهمیت بالایی برای تشکیل هماهنگی و آماده‌سازی باشگاه‌ها در طول فصل دارد و تفاوتی که میان باشگاه‌های ایرانی و کشورهای حاشیه خلیج فارس وجود دارد، همه‌چیز را برای تفاوت نتایج پایان فصل نشان می‌دهد.
با نزدیک شدن به آغاز فصل جدید فوتبال آسیا و لیگ‌های داخلی، تیم‌های باشگاهی قاره کهن به‌سرعت در حال برنامه‌ریزی برای آماده‌سازی هرچه بهتر خود هستند، اما نگاهی دقیق‌تر به مقاصد اردویی و سطح امکانات مورد استفاده توسط تیم‌ها، تفاوتی آشکار میان تیم‌های مدعی ایرانی و تیم‌های متمول حاشیه خلیج فارس را به‌تصویر می‌کشد؛ تفاوتی که شاید نقطه شروع اختلاف عملکرد در مسابقات رسمی باشد.
سه تیم از ایران یعنی استقلال، سپاهان و تراکتور به‌عنوان نماینده‌های کشورمان در فصل پیش‌روی لیگ‌قهرمانان آسیا، طبق برنامه‌ریزی انجام‌شده، اردوی پیش‌فصل‌شان را در کشور ترکیه برگزار می‌کنند. کمپ‌های استاندارد، اما تکراری ترکیه، با امکاناتی نسبتاً مناسب برگزار می‌شود، اما تقریباً هر سال با همین الگو و بدون هیچ ارتقایی برگزار شده است.
بازار
این در حالی است که رقبای آسیایی‌شان همچون الوصل، شباب‌الاهلی، العین، الهلال و الدحیل پا را فراتر گذاشته‌اند و اردوهای تابستانی‌شان را در کشورهای اروپایی مانند اسپانیا، آلمان، اتریش و پرتغال برگزار می‌کنند.
اسپانیا، آلمان، هلند، صربستان، اسلوونی، اتریش، مجارستان، سوئیس، کرواسی و حتی مالت میزبان تمرینات تیم‌های حاشیه خلیج‌فارس و همسایه ایران هستند که نه‌تنها هزینه‌ای برای آمادگی کوتاه‌مدت پرداخت می‌کنند، بلکه به‌طور جدی روی زیرساخت فنی و ذهنی بازیکنان‌شان سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
جهانیار محبی، مربی ایرانی تیم فوتبال گوانگژوی چین اظهار می‌کند: فارغ از قضیه جنگ و اتفاقاتی که پیرامون آن رخ داد که خیلی از مسائل را به‌دنبال خود تحت‌تاثیر قرار می‌دهد، به‌صورت عادی تفاوت هزینه‌ای زیادی بین حضور در کشورهای اروپایی و حاشیه خلیج‌فارس برای برپایی اردوهای پیش‌فصل وجود ندارد.
وی می‌افزاید: به‌عنوان نمونه اتریش که لوکیشن خیلی‌خوبی برای تیم‌های عربی و اروپایی است که اخیرا صربستان و کرواسی نیز به آن اضافه شده، زیرا همه‌جور امکاناتی دارد. هتل‌های مختلف که معمولا نزدیک زمین‌های تمرین هستند و به‌علت اینکه تیم‌های زیادی به‌مخصوص در تابستان آن‌جا اردو برپا می‌کنند، بازی‌های دوستانه متعددی نیز می‌توان برگزار کرد.
کارشناس فوتبال ایرانی‌الاصل ادامه می‌دهد: درجه هوا خیلی‌خوب است و درنهایت اگر باشگاهی قصد داشته باشد به کشورهای اروپایی دیگر برود، در فاصله چند ساعت می‌تواند به مقصد رسیده و بازی رسمی باکیفیتی برگزار کند. به‌همین علت تیم‌های زیادی در اروپا و کشورهایی نظیر اتریش و صربستان اردو می‌زنند، فکر می‌کنم از زمانی که در سال 2007 درگیر فوتبال بودم تا همین فصل، مشکلی که توسط تیم‌های ایرانی شاهد آن بودیم، بی‌برنامگی برای آینده پس از اتمام فصل است.
محبی خاطرنشان می‌کند: وضعیت اکثر باشگاه‌های ایرانی پس از اتمام یک‌فصل کاملا نامشخص است و زمانی‌که شرایط کادرفنی و اسکواد بازیکنان روی هوا باشد، باشگاه نمی‌تواند برنامه پیش‌فصلی که دارد را در مقطع کوتاه اجرایی کند و علاوه‌بر آن در مدت‌زمان کم مشکلات صادر نشدن یا دیر صادر شدن ویزای اعضای تیم نیز به‌وجود می‌آید.
وی اضافه می‌کند: همه این‌ها باعث می‌شود برنامه‌ کلی باشگاه‌ها برای اردوهای پیش‌فصل به جایی نرسد. تأکید می‌کنم که شرایط حساس فعلی با فصول قبل متفاوت بود، اما همین استقلال و پرسپولیس در سال‌های گذشته برای برنامه‌ریزی و بستن کادرفنی وضعیت پرابهامی داشتند و زمانی‌که تیم تکمیل نیست، به‌دنبال آن نمی‌شود اردویی را در هیچ‌کجا برپا کرد.
مربی تیم فوتبال گوانگژو چین می‌گوید: برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت در اختیار کادرفنی و برنامه‌ریزی بلندمدت در اختیار مدیریت باشگاه است و شرایط باشگاه را درخصوص فروش بازیکنان، هدف از حضور در فصل جدید و جایگاه پیش‌بینی‌شده و موارد این‌چنینی در بخش‌های جداگانه قرار دارد، اما در فوتبال ایران می‌بینیم مدیرعامل در نقش مربی عمل می‌کند و مربیان نیز معمولا در بخش تمرینی دخالت داشته و همین باعث می‌شود مربیان به‌صورت مداوم میان باشگاه‌ها جابه‌جا شوند.
محبی تصریح می‌کند: دیدگاه باشگاه‌های اروپایی با این ناهماهنگی‌ها در فوتبال ایران به آن شکلی که باید جواب نمی‌دهد و ماحصلش نیز برپایی کمپ‌های تمرینی فوری است که آسان‌ترین گزینه همیشه کشور ترکیه بوده و البته برخلاف اینکه لوکیشن بدی نیست، اما بحث اصلی حضور تیم‌ها در این کشور است و بازی‌های اکثرا کم‌کیفیت که با تیم‌های سطح پائین انجام می‌شود.
وی در پایان خاطرنشان می‌کند: در تمرینات پیش‌فصل و اردوهای آماده‌سازی که میانگین استاندارد زمان آن بین مدت چهار تا شش هفته است، باشگاه باید پس از هفته اول بازی‌های دوستانه را آغاز کند و اگر شرایط برای باشگاه‌ها به این صورت پیش نرود، تمرینات پیش‌فصل اهمیت خاصی ندارد، چرا که تیم نتوانسته بازیکنان را به هماهنگی لازم برساند.
به گزارش ایسنا و بر اساس گزارش رسانه‌های رسمی، تیم‌هایی همچون شباب‌الاهلی امارات در آلمان، الوصل امارات در اتریش، العین امارات در اسپانیا و تیم‌هایی مانند الهلال، النصر، الاتحاد و الدحیل که اغلب برنامه‌هایی مشابه و حتی مجهزتر دارند اردوی‌های خود را برپا می‌کنند.
تجربه سال‌های اخیر نیز نشان داده که این فاصله در کیفیت اردوهای آماده‌سازی، تأثیر مستقیمی روی عملکرد تیم‌ها در لیگ‌قهرمانان آسیا داشته است. در حالی‌که در دنیای امروز فوتبال حرفه‌ای، اردوهای پیش‌فصل نه تفریح‌گاه، بلکه آزمایشگاه قهرمانی‌ هستند. باشگاه‌هایی که این مرحله حیاتی را با جدیت و سرمایه‌گذاری پشت‌سر می‌گذارند، معمولاً هم در داخل کشورشان و هم در سطح قاره موفق‌تر هستند.
اگر یک‌دهه پیش، شکاف باشگاه‌های عربی و ایرانی صرفاً مالی بود، حالا به‌نظر می‌رسد این فاصله به استراتژی، برنامه‌ریزی، مدیریت و چشم‌انداز فوتبال حرفه‌ای هم سرایت کرده و نتیجه شکست‌های پرتکرار و ناکامی در مراحل حساس لیگ‌قهرمانان آسیا است.