بزرگنمايي:

عصر قم - خانم نجفی کرمخانی مدیر آموزگار دبستان برکت روستای خاوه از توابع شهرستان کهک قم می باشد که با برپایی کلاس درس در منزل دانش آموز خود، درس همدلی و محبت را به دانش‌آموزانش تدریس کرد.

به گزارش اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش قم، نجفی کرمخانی مدیر آموزگار دبستان برکت روستای خاوه از توابع شهرستان کهک قم می باشد که با برپایی کلاس درس در منزل دانش آموز خود، درس همدلی و محبت را به دانش‌آموزانش تدریس کرد .
نجفی کرمخانی درباره این موضوع توضیح داد و گفت:دانش آموزم صفیه خیلی آرام و مهربان بود، آرام و بی صدا هم غایب شد؛و آرام تر از غیبتش صدای مادرش بود که زنگ زد و گفت صفیه دلش درد می کند،غیبتش موجه شد‌ اما جای خالی اش در کلاس پر نشد .
دلم برای حضور نجیبانه اش تنگ شده بود،چند روز پیش طی تماس تلفنی قول داده بود که جمع و تفریق 3 رقمی را تمرین کند .
صفیه می گفت: خانم قول میدم تا روز معلم، این نون قرض دادن رو یاد بگیرم(منظورش همین جمع و تفریق تکنیکی بود)‌ .
حالا 2 روز مانده به روز معلم، دیگر طاقتم طاق شده بود،باید جویای حال دخترکم می شدم؛ زنگ تفریح بود تلفن را برداشتم و با منزل صفیه تماس گرفتم. مادرش با آرامی گوشی را برداشت و گفت :"خانم مدیر صفیه عمل کرده، ببخشید که به شما نگفتم "
و من تازه فهمیدم چرا این دو روز اینقدر دل آشوب و بی تاب و بی حوصله شده بودم .
بعد از حال و احوالپرسی مختصری که داشتم تلفن را گذاشتم اما نمی دانم چرا اینقدر دیدن این صندلی چوبی خالی آزارم می داد ...
بچه ها به کلاس برگشتند و پریشانی مرا دیدند، به آنها هم قضیه را توضیح دادم، آنها هم دلتنگ شدند .
می خواستیم مبحث جمع و تفریق را مرور کنیم، یک نفر از جمع مان کم بود !!!
فقط یک راه داشت تا جمع مان درست باشد ...
دوباره تماس گرفتم و به مادرش گفتم میخواهیم جمع و تفریق با صفیه کار کنیم(با خنده) وقتی موضوع قطعی شد؛ شور و نشاطی در کلاس به راه افتاد .
هم کلاسی هایش همه یکصدا و یکدل دست به کار شدند؛ یکی نامه نوشت، دیگری نقاشی کشید و همه مشغول بودیم .
همه با هم به خانه شان رفتیم دخترکم علی رغم ضعف جسمی‌ اش، سعی داشت خودش را سر پا نگه دارد .
نمی دانم شاید او هم به تعهد مادر دختری اول سالمان فکر می کرد شاید دلش می خواست مادرش را (آموزگارش) شاد کند، شاید هم یاد پیمان خواهری اش با هم کلاسی هایش افتاده بود و دلش نمی خواست خواهرانش با دیدن بی حالی او غصه بخورند .
هر چه بود عشق بود و صمیمیت و دوست داشتن !
کم کم پای جمع و تفریق تکنیکی هم به دور همی مان باز شد. با هم مرور کردیم، دخترکم کامل یاد گرفته بود ؛ او علی رغم مریضی قبل از رسیدن موعد به قولش وفا کرد و این بهترین هدیه روز معلم برای من بود .