عصر قم - سریال «وراثت» روایتگر مجادله‌های اعضای یک خانواده بسیار ثروتمند برای دستیابی به امپراطوری خانواده است. «وراثت» یکی از هوشمندانه‌ترین و دقیق‌ترین سریال‌های دهه‌ی اخیر است!
برترین‌ها : سریال Succession یا در زبان فارسی «وراثت» یکی از آثار محبوب درام، کمدی و تجارتی شبکه HBO است که به‌دست نویسنده و تهیه‌کننده بااستعداد و نسبتا محبوبی به نام جسی آرمسترانگ ساخته شده است. «وراثت» در تاریخ 3 ژوئن 2018 (13 خرداد 1397) برای اولین‌بار در شبکه HBO نمایش داده شد و مهمان خانه‌ی طرفداران خود شد.
سریال «وراثت» بار‌ها از لحاظ کسب نمرات عالی و جوایز مختلف به موفقیت‌های جدی رسیده است. هم اکنون فصل سوم سریال «وراثت» در متاکریتیک به میانگین 91 از 100 براساس نمرات منتقد‌ها رسیده است. سریال «وراثت» به دعوا‌های خانگی اعضای یک خانواده‌ی بسیار ثروتمند می‌پردازد که قدرت تاثیرگذاری فوق‌العاده‌ای در ایالات متحده‌ی آمریکا و حتی کل دنیا دارند.
عرفان استادرحیمی در آرت تاکس نوشت: «فریب ظاهر شیک و لباس‌های مدرن‌شان را نخورید!... بعید نیست وقتی آستین کت‌شان را کمی بالا بزنند، لکه‌های خون روی حلقه‌های در‌هم‌تنیده‌ی زره‌شان آشکار شود! اگر مارتین اسکورسیزی در «گرگ وال‌استریت» با بهانه‌قراردادن زندگی یک کلاهبردار مالی در دهه‌های هشتاد و نود میلادی، چهره‌ی تازه‌ی تبهکاری را مقابل تماشاگر می‌گذاشت و نسخه‌ی روزآمد فیلم گنگستری‌های محبوبش را معرفی می‌کرد، «وراثت» با الهام‌گرفتن از ماجرای واقعی خانواده/امپراتوری مِرداک، جنگ ازلی-ابدی صاحبان قدرت را در امروزی‌ترین قالب قابل‌تصور ارایه‌می‌کند؛ جایی که منبعِ خودِ قدرت هم دیگر نه صرفن زمین و پول و تجارت غیرقانونی، که «رسانه» است!

خانواده‌ی مرداک یا شاه لیر؛ تفاوتی ندارد. این قصه همان‌قدر که تازه است، آشناست و همان‌قدر که مدرن است، کهن. درست مثل موسیقی نیکلاس بریتل؛ که آشوب و سبُکی بیت هیپ‌هاپ را با نظم و وقار ارکستراسیون کلاسیک می‌آمیزد. سازندگان «وراثت» جوهره‌ی مالوف داستان‌شان را به‌خوبی می‌شناسند، و آن را به شکل هوشمندانه‌ای برای گیرانداختن قلاب توجه مخاطب به‌کار‌می‌گیرند.
به لحاظ سبکی، «وراثت» متاثر است از نظم و کنترل وسواس‌گونه‌ی متون دیالوگ‌محور درام‌های زندگی‌نامه‌ای سورکین، و پویایی بصری و بداهه‌پردازی مطلوب آدام مک‌کی. شکلی از به‌کارگیری «تئوری آشوب» در فیلم‌سازی؛ که به دنبال کشف الگو‌های منظم درون بی‌نظمی است. جسی آرمسترانگ و تیم نویسندگان «وراثت»، قالب غنی و پرجزئیات، اما انعطاف‌پذیری را در اختیار کارگردان و بازیگران هر قسمت قرار می‌دهند و طی به‌کار‌گیری گزینه‌های مختلف موجود در متن و البته خلاقیت لحظه‌ای بازیگر، الگو‌های نهفته‌ای از زیرمتن را حین اجرا کشف می‌کنند و به عنوان ورودی تازه به کار می‌گیرند؛ تا به این ترتیب، چرخه‌ی خلاقانه‌ی متن-اجرا، پویا باقی بماند.

اشتباه نشود؛ «وراثت» یکی از هوشمندانه‌ترین و دقیق‌ترین سریال‌های دهه‌ی اخیر است! کسی مقابل دوربین پلک نمی‌زند، مگر در راستای پرداخت شخصیت، پیش‌برد متن یا غنی‌ساختن زیرمتن! اما «وراثت» همان‌قدر که درام استادانه‌ای است، کمدی درخشانی هم هست و این مستقیمن از سلیقه و بینش آرمسترانگ نشات می‌گیرد. یکی از خالقان سیت‌کام خلاقانه‌ی Peep Show، از نظام اخلاقی تیره‌و‌تار و جاذبه‌ی شر به عنوان انرژی نهفته پسِ تک‌تک لحظات اثرش به خوبی آگاه است، و با به‌کار‌گرفتن آن، لذت تماشای سریال را به هیجان نظاره‌ی مسابقه‌ی بوکسی شبیه می‌کند که رینگ‌ش دفاتر شیشه‌ای آسمان‌خراش‌های نیویورک، بوکسورهایش مولتی‌میلیاردر‌های صاحب امپراتوری‌های رسانه‌ای ایالات متحده‌ی آمریکا، و ضرباتش دشنام‌ها و نیش‌و‌کنایه‌های تحقیر‌آمیز، بی‌رحمانه و پیچیده‌ای است که به سوی یکدیگر روانه می‌کنند!
تعادل نبوغ‌آمیز لحن سریال بین کمدی سیاه و درام، شاید بزرگ‌ترین عنصر معرف تجربه‌ای باشد که «وراثت» برای تماشاگرش رقم می‌زند. همین تعادل کمیاب و لذت‌بخش، پرچم‌دار تازه‌ی اچ‌بی‌او را به پدیده‌ی عامه‌پسند در‌حال‌رشد امروز مبدل کرده، و سازندگان با آگاهی از این جایگاه، آن را به شکل هوشمندانه‌ای به‌کار‌می‌گیرند.»

برایان تالریکو (منتقد سینما) در پلی لیست درباره‌ی فصل سوم سریال نوشت: فصل سوم سریال Succession بامزه‌تر، خنده‌دارتر و مطمئن‌تر از همیشه شده است. ممکن است سنگ‌های زیادی را سر راه خانواده روی بیاندازد، اما مسیر قشنگ‌تری را برایشان در نظر گرفته است.
دنیل فینبرگ در هالیوود ریپورتر نوشت: وقتی تماشای این فصل را آغاز کردم، همان ابتدا یک چیز توجه من را حسابی جلب کرد و برایم تکان‌دهنده بود؛ نه اینکه این سریال چقدر می‌تواند هیجانی یا دراماتیک باشد، بلکه تا چه اندازه می‌تواند مخاطب خود را بخنداند. درست در همین لحظه، عناصر تراژدی خانوادگی این فصل، حس خام‌تر و شدیدتری را به مخاطب می‌دهد؛ چند برابر حسی که قبلا می‌داد. مسائل سیاسی هم قطعا همینطور است. درست مثل شما، من هم فکر نمی‌کنم که همه چیز آن درست و عالی باشد. خدایا، چقدر بدبختانه به نظر می‌آید... و خدایا، چقدر خوشحالم که دوباره می‌توانم این سریال را تماشا کنم. به سلامتی بهترین سریال افتضاح خانوادگی که در حال حاضر در تلویزیون وجود دارد.