بزرگنمايي:

عصر قم - مهدی هادی، روانشناس خانواده، در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص مهارت مدیریت زندگی، عنوان کرد: در ابتدا باید به این موضوع پرداخت که چرا برخی از انسان‌ها به دنبال اصطلاحاً لاکچری زندگی کردن و نمایش آن هستند، این مسئله در یک نوع نیاز روان‌شناختی انسان‌ها که همان نیاز به دیده شدن، تائید شدن و تشویق شدن است، ریشه دارد.
وی ادامه داد: این نیاز و میل به اشباع آن در همه انسان‌ها وجود دارد، اما نکته بسیار مهمی که افراد نسبت به آن غافل هستند، این است که اگر ما نیازهایمان را مدیریت نکنیم می‌تواند تبدیل به یک آسیب و بیماری شود، به عنوان مثال بدن انسان نیاز به قند و مواد قندی دارد، اما وقتی در استفاده از مواد قندی استانداردهای پزشکی و علمی را رعایت نکنیم دچار بیماری می‌شویم و مصرف آن به‌طور ولع آمیز در ما نهادینه می‌شود در حالی که ذره ذره استفاده آن برای ما خطر دارد.
این روانشناس خانواده افزود: در واقع نیازهای روان‌شناختی ما مثل همین نیاز به دیده شدن و تائید و تشویق شدن هم دقیقاً همان طور است یعنی اگر مدیریت نشوند و اجازه دهیم که لحظه به لحظه ما را تحریک کنند، باعث خروج از تعادل می‌شود و این مسئله آسیب و بیماری را در پی دارد، پس در واقع از زمان کودکی فرزندانمان که برای تربیت آن‌ها تلاش می‌کنیم باید بدانیم که اگر فرزند ما کار خوبی انجام داد و سعی نکنید با بزرگنمایی تشویق و تائید کنیم.
وی گفت: در حال حاضر این‌گونه است که اگر یک کودک شعری را حفظ کند و بتواند آن را بخواند ما از او می‌خواهیم که جلو عمه، خاله، دایی و عمو آن را بخواند، مسئله در فرزند ما نهادینه می‌شود و عادت می‌کند که اگر کار درستی را انجام داد باید مورد تائید و تشویق اطرافیان قرار بگیرد و به یک آدم تائید طلب تبدیل می‌شود.
هادی افزود: وقتی برای کوچک‌ترین اتفاقی برای فرزندمان جشن می‌گیریم (مثل جشن‌های بای بای پوشک، بای بای پستونک و...) و با فیلم و عکس اطلاع رسانی می‌کنیم این کودک باور می‌کند که زندگی یعنی همین و این نیاز به صورت تقویت می‌شود، از طرف دیگر این اتفاق روی دیگران هم تأثیر می‌گذارد.
وی بیان کرد: ممکن است در حال حاضر در همین لحظه اگر یک شما تنها باشید، نیاز به غذا و یا تفریح را در خود احساس نکنید، اما اگر فردی را ببینید که با ولع غذا می‌خورد یا در حال تفریح است، شما هم کم‌کم احساس نیاز می‌کنید و با خود می‌گویید خوب است که من هم کمی غذا بخورم یا تفریح کنم تا به الآن این نیاز در شما وجود نداشت اما با مشاهده دیگران این احساسات در شما بیدار شد و شما مورد تشویق قرار گرفتید تا آن کار را انجام بدهید، این یکی از ویژگی انسان‌ها است که با مشاهده دیگران تحت تأثیر قرار می‌گیرند، بنابراین افرادی که همه زندگی خود را در فضای مجازی به نمایش در می‌آورند در واقع به نوعی دِین و حق الناس به گردن خود می‌آورند، یعنی بد موقع و بی موقع دیگران را تحریک می‌کنند و به زحمت می‌اندازند.
این روانشناس اظهار کرد: ما به عنوان یک انسان عاقل باید حواس خود را جمع کنیم که ورودی‌های ذهن و زندگی‌مان را نیمه باز بگذاریم، در حال حاضر اکثر حکومت‌ها اجازه ورود توریست به کشورشان را می‌دهند اما یک سری قوانین و حضور برای توریست‌ها وجود دارد، این اتفاق باید برای ما هم بیافتد یعنی ورودی‌های ذهن و زندگی خود را مدیریت کنیم، ما نباید اجازه بدهیم که اطلاعات دیگران بی حساب و کتاب وارد زندگی ما شود و باعث آسیب شود، همان‌طور که اگر مرزهای یک کشور بدون هیچ قانونی باز باشد ممکن است دشمنان تروریست‌ها به جای توریست‌ها وارد آن کشور شوند، در زندگی روزمره هم اگر توانایی اداره و مدیریت اطلاعات ورودی به ذهن و زندگی خود را نداشته باشیم خوشحالی و منفعت ضرر و نابودی وارد زندگی و ذهن ما می‌شود.
وی گفت: چه لزومی دارد که ما صفحه مجازی افراد خاصی را دنبال کنیم و یا دنبال کننده کسانی باشیم که زندگی شان هیچ شباهتی به زندگی ما ندارد، کنجکاوی انسان‌ها آن‌ها را به این سمت می‌کشاند که اجازه بدهند هر اطلاعاتی وارد زندگی‌شان شود اما بدانیم که ورود سیل‌آسا هر نوع اطلاعاتی به ذهن و زندگی یک روزی خرابی و نابودی را به دنبال دارد.
انتهای پیام