بزرگنمايي:

عصر قم - ایسنا/قم آمارهایی در خصوص ساعات کاری در ایران و سایر کشورها عنوان می‌شود، به طور مثال اعلام شده ژاپن روزی 9 ساعت کار مفید دارد و ایران روزی 40 دقیقه نهایتا یک ساعت، که این میانگین داده شده تفاوت فاحشی را به رخ می‌کشد.

یکی از خلقیات ما ایرانی ها این است که در عین اعتماد به نفس که گستره هنر را در عالم منحصر به خود می دانیم، «خودبدپنداری» های خاص و عجیبی هم داریم. بسیاری از مواقع وقتی خود رابا اروپایی ها مقایسه می کنیم بدترین نسبت ها را به خود می زنیم و آنها را اعجوبه های فضایی تصور می کنیم. 
یکی از مهمترین مسایلی که در خصوص مقایسه ایرانی ها با از ما بهتران زمینی انجام می شود، مقایسه ساعات کار مفید و غیر مفید ایرانی ها است. هر چند وقت یک بار آمارهای فضایی نیز در این زمینه ارایه می شود و کارفرمایان نیز آن را بر سرکارمندان مظلوم خود فرود می آورند.
مثلا چگونه می توان باور کرد که یک ژاپنی حتی یک دقیقه پرتی کار ندارد و یک کارمند ایرانی فقط 40 دقیقه کار مفید می کند. درحالی که مثلا آیا می توان پرستاران و کارمندان صندوق بانک و خبرگزاری ها و... را کارمندانی دانست که فقط چهل دقیقه در 8 ساعت کار مفید دارند.
از همین رو با دو تن از کارمندان به گفت و گو پرداختیم تا نظر خود درخصوص تفاوت‌های فاحش میزان ساعت کار مفید کارمندان ایرانی در ادارات در مقایسه با کارمندان سایر کشورها را عنوان کنند.
محسن صفری، سردبیر خبرگزاری ایسنا قم در گفت و گو با ایسنا، عنوان کرد: به شخصه به عنوان یک کارمند و سردبیر یک خبرگزاری اگر بخواهم نیز نمی‌توانم کم کاری کنم چه بسا اینکه مشغله‌ها آنقدر زیاد است که زمان استراحت در منزل را نیز از ما می‌گیرد.
وی افزود: موظفی ما به عنوان یک کارمند هشت ساعت در روز است اما درواقع اضافه کاری زیادی حتی در روزهای تعطیل انجام می‌دهیم درحالی که اضافه کار هم محاسبه نمی‌شود، می‌توان گفت روزانه 14 الی 15 ساعت درگیر کارهای اداره هستم و به طور دقیق‌تر بخواهم بگویم روزی 10 ساعت کار مفید است زیرا کمتر از آن اصلا امکان ندارد.
سردبیر خبرگزاری ایسنا اظهار کرد: برخی فکر می‌کنند وب گردی کار مفید محسوب نمی‌شود درحالی که اینطور نیست و لازمه شغل یک خبرنگار وب گردی است، چراکه برای اخبار هرچه درست‌تر داشتن اطلاعات کامل درخصوص مسائل روز ضروری است، پس وب گردی در شغل ما کار مفید محسوب می‌شود.
وی درخصوص میانگین ساعت کار که حدود 40 دقیقه در ایران اعلام شده، افزود: این مسئلع نسبی است و نمی‌توان آن را به همه کارمندان تسری داد چراکه برخی مانند کارمندان بایگانی در یک بازه زمانی خاص بایستی کار خود را تحویل بدهند، به همین دلیل اگر خودش هم بخواهد نمی‌تواند کم کاری کند و بازخورد جدی می‌گیرد.
صفری توضیح داد: در برخی مشاغل نیز کار جدی برای کارمند تعریف نشده، مثلا مشاورین که موظف به ارائه برنامه خاصی نیست طبیعتا ممکن است به دام پرتی شغلی بیفتد.
وی در پاسخ به این سوال که برای بیشتر شدن کار مفید در ادارات چه کسی موظف است، ادامه داد: به نظر من مشکل از خود کارمندان نیست، وقتی یک کارمند بخواهد کار مفید انجام دهد طبیعتا بایستی از یک سری ظرفیت‌ها همچون تحصیلات و مهارت‌های مورد نیاز برخوردار باشد، اگر فاقد این ظرفیت‌ها باشد بازهم مشکل از سیستمی است که این افراد را جذب می‌کند.
سردبیر خبرگزاری ایسنا تصریح کرد: اگر کارمندان مهارت‌های لازم را دارند و کار خود را به خوبی انجام نمی‌دهند بایستی ریشه یابی کرد و دلیل آن را فهمید، اگر یک مدیر برنامه نظام مند داشته باشد و دقیقا بداند که از نیروی خود چه کاری می‌خواهد مشکلی پیش نمی‌آید و از آنجا که انسان ذاتا دوست دار استراحت است بهتر است که نظارت‌های کامل توسط مدیران انجام شود.
وی افزود: به نظر من 8 ساعت کار نیز برای یک کارمند زیاد است و نباید توقع داشت که یک فرد 8 ساعت سرکار باشد و دقیقا تمام آن 8 ساعت را کار مفید انجام دهد، از نظر انسانی و عقلانی نیز درست نیست و کیفیت کار پایین می‌آید. زیرا هر فرد بعد از 45 دقیقه کار کردن بایستی حداقل یک ربع استراحت کند. شاید شدت کار و فشاری که روی کارمندان ژاپنی هست و استراحتی که ندارند باعث خودکشی آنان می‌شود.
صفری اظهار کرد: کار همه کارمندها را نباید با یکدیگر مقایسه کرد زیرا کار یک سری کارمندان مواجهه با ارباب رجوع است و یک سری کارها مشورتی است و کمتر با مردم سر و کار دارند و طبیعتا در اینجا ممکن است پرتی شغلی به وجود بیاید.
معاون اجتماعی اداره کل تعاون کار ورفاه اجتماعی استان قم در گفت و گو با ایسنا عنوان کرد: در تعریف علمی ساعت کار به مدت‌زمانی گفته می‌شود که فرد مشغول کار است و در ازای آن حقوق می‌گیرد. هرچه میزان کار مفید افزایش یابد بهره‌وری مجموعه و نیروی کار به همان نسبت بالا می‌رود.
وی افزود: عوامل متعددی بر بهره‌وری نیروی کار تأثیر می‌گذارد که عدم تناسب تخصص با شغل، عدم نظارت و سیستم ارزشیابی نیروی کار، وجود مدیران پاره‌وقت، چند شغله بودن کارمندان و کارگران، بروکراسی‌های اداری دست و پاگیر، ازدیاد نیروی کار نسبت به کار و فربه‌شدن دستگاه دولتی، نارضایتی از دستمزد یا پست و موقعیت شغلی، عدم احساس مسئولیت و تبعیض در محیط کار ازجمله این عوامل است.
جیریایی اظهار کرد: نیروی انسانی، مهم‌ترین عامل تولید به شمار می‌رود و میزان اتکای کارفرما به نیروی کار از سرمایه بیشتر است ازاین‌رو درک بهره‌وری نیروی انسانی و شناخت عوامل مؤثر بر آن از این حیث حائز اهمیت است که موجب ایجاد ارزش‌افزوده و سوددهی بنگاه، کاهش بیکاری و تورم، افزایش رفاه و بهبود سطح زندگی نیروی کار می‌شود.
وی ادامه داد: من به عنوان یک کارمند هرچقدر هم اولویت بندی می‌کنم باز هم 8 ساعت برایم کم است و وقت کم می‌آورم و کار اداری حدود 10 الی 11 ساعت از روز من را می‌گیرد.
معاون اجتماعی اداره کل تعاون کار ورفاه اجتماعی استان قم اظهار کرد: متعجبم از آمارها و میانگین‌هایی که اعلام می‌شود، به هیچ عنوان اینطور نیست و مشغله‌ها بسیار بالا است و با اولویت بندی بایستی به همه امور رسیدگی کنیم.
وی افزود: ما واقعا زمان کم می‌آوریم و این گونه نیست که بگوییم مثلا 22 دقیقه کار مفید انجام شد، زیرا مدام درگیر این کارها هستیم چه بسا از زمان استراحت خود نیز برای کار باید استفاده کنیم و گاهی فرصت مطالعه درخصوص کار خودمان نیز پیدا نمی‌شود.
انتهای پیام